ΓΡΑΦΕΙ Ο Γ.ΓΑΚΗΣ
Τό πιό μικρό ρόστερ τού πρωταθλήματος συνεχίζει τήν κατάθεση ψυχής. Μέ τίς ευχές καί τή συμπαράσταση εκατομμυρίων Παναθηναϊκών, μέ τήν αγωνία νά κορυφώνεται.
Νίκη μέ 3-1 απέναντι στη Λαμία, όχι εύκολα. Απέναντι στή Λαμία πού κατέβηκε ορκισμένη στό γήπεδο. Σέ ποιόν, θά σάς γελάσω. Έχουμε συνηθίσει σέ μιά κατάσταση πού στό τέλος θά θεωρείται φυσιολογικότατη..
Ο Τερίμ προσπαθεί νά καθιερώσει στόν Παναθηναϊκό, ένα σχήμα πού κατά τήν ταπεινή άποψή μου, δέν τού ταιριάζει.
Δέν τού ταιριάζει γιά τόν απλούστατο λόγο ότι οί δύο φόρ πού χρησιμοποιεί
είναι λάδι μέ νερό. Τά χαρακτηριστικά τους δέν κουμπώνουν, ακυρώνουν ό ένας τόν άλλον.
Σέ αυτό τό εγχείρημα, αδικείται ό Ιωαννίδης διότι στερείται τό ζωτικό του χώρο γιά χάρη πλεονεκτημάτων πού δήθεν απορρέουν από αυτή τή συνύπαρξη, ενώ δέν βγαίνουν στό γήπεδο. Αδυνατίζουν οί πτέρυγες καί τό κέντρο, μέ αποτέλεσμα όλες οί ομάδες νά παίρνουν άκοπα μέτρα στό γήπεδο καί νά φτάνουν στήν περιοχή μας αφρενάριστες.
Δέν επιτρέπεται νά κερδίζει τόσες μονομαχίες ή Λαμία καί νά αλλάζει δέκα καί δώδεκα πάσες μέσα στή Λεωφόρο.
Νά φτάνουμε στό τελευταίο δεκάλεπτο καί νά αμφισβητείται γιά μιά ακόμα φορά τό αποτέλεσμα.
Σήμερα, εκτός του διδύμου Σπόραρ-Ιωαννίδη, είχαμε καί τή μετατόπιση Μπερνάρ δεξιότερα. Η αριστερή πλευρά παραχωρήθηκε στόν Χουανκάρ, καί τό τρικ μπορεί απέδωσε μέτρα στό γήπεδο αλλά πενιχρά αποτελέσματα σέ επίπεδο φάσεων. Ο Ισπανός δέν είναι καί στά καλύτερά του. Στήν απέναντι πλευρά ο Κώτσιρας χωρίς συμπαίκτη μπροστά του, υπέφερε καί ένα από τά τραγικά λάθη του απέφερε τό γκόλ – οξυγόνο γιά τή Λαμία.
( Κατά τη γνώμη μου, πέρα από πρόσκαιρους ενθουσιασμούς, ή ομάδα χρειάζεται δύο πλάγιους μπακ, γιά βασικούς)
Ευτυχώς, ένα ξερό σούτ τού καλού Τσέριν, έβαλε σέ άλλη τροχιά το παιχνίδι. Ο Σλοβένος πήρε καί άλλες πρωτοβουλίες καί περιμένω νά μπολιάσει μαζί μέ τόν Μπακασέτα τό παιχνίδι τής ομάδας, μέ τά σούτ πού λείπουν..
Από τήν αρχή τού δευτέρου ημιχρόνου, ό Ιωαννίδης οπισθοχώρησε, απαλλάχθηκε απο τήν πίεση τού…. Σπόραρ καί άρχισε νά δημιουργεί καταστάσεις, μία εξ αυτών έφερε καί τήν εκτέλεση φάουλ – ποίημα τού σπουδαίου Μπερνάρ.
Γκόλ πού μάς έβαλε μπροστά αλλά δέν έδιωξε καί τό άγχος. Στό 70′ βγήκε ό Σπόραρ, γέμισαν οί πτέρυγες μέ Παλάσιος δεξιά, Μπερνάρ αριστερά καί ή πίεση πολλαπλασιάστηκε. Έγιναν σπουδαίοι συνδιασμοί, ό βραζιλιάνος παιχταράς σκόραρε ξανά, ένα από τά καλύτερα γκόλ τού πρωταθλήματος.
Χάθηκαν τεράστιες ευκαιρίες. Δέν επιτρέπεται νά μή σκοράρουμε σέ φάσεις πού ό τερματοφύλακας μοιάζει νά περιμένει τό μοιραίο μπροστά στό εκτελεστικό απόσπασμα.
Τό δίδυμο Ακαϊντίν – Γεντβάϊ βγάζει τραχύτητα καί αποφασιστικότητα αλλά είναι νωρίς νά μιλήσουμε γιά χημεία.
Τό πιό μικρό ρόστερ δέν αποτελεί σοβαρή δικαιολογία γιά τό πιό μικρό ροτέϊσον.
Ποιόν ακριβώς ρόλο υπηρετούν οί αλλαγές στό 89′ ;
Μακάρι νά κερδίζει ή ομάδα κι άς γκρινιάζουμε εμείς.
Μετά από καιρό, δέν θά ασχοληθούμε μέ τόν διαιτητή. Στή Λαμία όμως, πολύ τό φοβούμαι, οί συνθήκες θά είναι ιδιαίτερες!
ΠΕΥΚΩΝΑΣ 