Βραδυά ποδοσφαιρικής νοσταλγίας η χτεσινή..
Παρακολούθησα τήν προσπάθεια τής Νάπολι , ομάδα τήν οποία εκτίμησα καί
συμπάθησα στή φετινή διαδρομή της , αποκομίζοντας τήν αίσθηση ότι καί θέ
λει καί μπορεί νά κάνει αισθητή τήν παρουσία της στή συνέχεια.
Παρόμοια συναισθήματα καί σκέψεις αλλά καί θαυμασμό , είναι βέβαιο ότι γεννούσε κάποτε ο Panathinaikos στόν ευρωπαίο φίλαθλο.
Tέτοια εποχή ο Panathinaikos συνήθως ήταν στό δεύτερο γύρο τού CL , περί
μενε ενισχύσεις καί παρακολουθούσε τούς ποδοσφαιριστές του νά βραβεύονται , νά επαινούνται η νά συμμετέχουν στήν ομάδα τής αφρόκρεμας τού πα
γκοσμίου ποδοσφαίρου.
Νοσταλγία λοιπόν . ( Νόστος=επάνοδος,επιστροφή είς τήν πατρίδα , παλινόστησις + Αλγος= σωματικός η ψυχικός πόνος , οδύνη , θλίψις ).
Nοσταλγία , μιά λέξη κατασυκοφαντημένη από τίς βραχνιασμένες βουβουζέλες τής αποσύνθεσης ενός υγιούς συλλόγου , τών οποίων τά » ιδανικά » εί
ναι τόσα εκατομμύρια έτη φωτός μακρυά από τούς στόχους τού Παναθηναϊκού , ώστε χρειάζεται υπερσύγχρονο ραδιοτηλεσκόπιο γιά νά τά εντοπίσου
με..
Παρακολουθούμε καθημερινά τό ρεσιτάλ στρεψοδικίας , τήν αθλιότητα τής
προσπάθειας νά καλουπωθεί τό μεγάλο μέσα στό μικρό , καί τήν διαστροφή
πού προδίδει η γενικευμένη προσπάθεια νά αλλοιωθεί καί αυτό ακόμα τό περιεχόμενο τών λέξεων.
Η απώλεια ισχύος βαφτίζεται αξιοπρέπεια , η καχεξία βαφτίζεται υγεία , η αδυναμία επίτευξης μεγάλων στόχων βαφτίζεται εφικτό , ο εκφυλισμός καί η
συρίκνωση τών οραμάτων βαφτίζονται αντικειμενικοί στόχοι , η καφρίλα βαφτίζεται πίστη καί ο συμβιβασμός μέ τό αγωνιστικό κομπαρσιλίκι βαφτίζεται
δέσιμο με τήν ομάδα.
Οργουελιανό Newspeak καί στόν Παναθηναϊκό !
Πηγή εκπόρευσης , οί αυτοπροσδιοριζόμενοι ώς σωτήρες ιεραπόστολοι τής
» νέας εποχής » στήν ομάδα , οί οποίοι νυχθημερόν έχουν αναλάβει τό ιδεολογικό τάισμα κάποιων αφελών πού περιμένουν μέ ανοιχτό στόμα τό » μάνα
εξ ουρανού » , αλλά πρός τό παρόν χάφτουν επικοινωνιακές μύγες.
Αξιοποιούν στό έπακρο τήν αποχή τής συντριπτικής πλειοψηφίας τού πανα
θηναϊκού κόσμου λόγω ΚΑΙ τών τρομακτικών προβλημάτων πού αντιμετωπίζει , επιχαίρουν λόγω τής κυριαρχίας τού newspeak στήν πλειοψηφία τών
αγωγών επικοινωνίας , αλλά πλανώνται πλάνην οικτράν άν νομίζουν ότι κυριαρχούν ιδεολογικά.
Τό γεγονός ότι στούς πολλούς οί καιροί επιβάλλουν άλλες προτεραιότητες ,
η σέ κάποιους άλλους η έλλειψη χρόνου καί η απέχθεια στό νά ανακατεύουν
σέ καθημερινή βάση μιά κατσαρόλα μέ δύσοσμα υλικά τούς οδηγούν στή σιωπή , ούτε έλλειψη επιχειρημάτων , ούτε έλλειψη ενδιαφέροντος στοιχειοθετούν .
Ολα έχουν ένα όριο..