Η Μαρία Καρυστιανού μιλάει «Στο Κόκκινο» μετά το πόρισμα της εξεταστικής
Αρχείο ημέρας 12 Μαρτίου, 2024
Αυτή είναι η Ελλάδα που ονειρευτήκαμε Έλληνες;
Αυτή είναι η Ελλάδα που ονειρευτήκαμε Έλληνες;
Να πεθαίνει ο συνανθρώπους μας, να αυτοκτονεί και εμείς να κοιτάμε πολιτικούς που πίνουν το αίμα αυτού του τόπου και δικαστές να δικάζουν τον φτωχό και να αθωώνουν τον πλούσιο.
Δεν είχε χρήματα για το φάρμακο και μέσω αφορητων πονων αυτοκτόνησε.
Ο Π.Γ., γνωστός στην τοπική κοινωνία καθώς πουλούσε βιβλία σε λαϊκές αγορές, έβαλε θηλιά στον λαιμό του και αυτοκτόνησε αφήνοντας, όπως σημειώνει το agonaskritis.gr, ένα συγκλονιστικό σημείωμα προς την οικογένειά του. Τους αποχαιρετούσε ζητώντας συγγνώμη και εξηγώντας τους λόγους που τον οδήγησαν στην αυτοχειρία.
Το θέμα είχε αναδειχθεί πριν από μερικές ημέρες από το Ράδιο Κρήτη και είχε ξεκινήσει προσπάθεια να βρεθεί το φάρμακο που δεν κυκλοφορούσε στην Ελλάδα, όμως ο 72χρονος έβαλε τέλος στη ζωή του την Κυριακή.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι ο όγκος στον πνεύμονα από τα 6 εκατοστά είχε αυξηθεί μέσα σε δύο μήνες στα 9,5 με αποτέλεσμα να έχει φρικτούς πόνους.
Η κόρη του με ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ανέδειξε τον γολγοθά που ανέβαινε ο ασθενής σημειώνοντας «αυτός ήταν ο πατέρας μου. Καρκινοπαθής σε προχωρημένο στάδιο που διαλύθηκε μέσα στο διαλυμένο ΕΣΥ, με εξετάσεις που έπρεπε να κάνει εκτός νοσοκομείου, με το εξαντλημένο φάρμακο της χημειοθεραπείας που έπρεπε να βρει και να φέρει ο ίδιος στο νοσοκομείο, χωρίς καμία ψυχολογική υποστήριξη, από τον Άννα στον Καίάφα, με το port για την χημειοθεραπεία ήδη ένα μήνα στο σώμα του και τελικά αυτοκτόνησε την Κυριακή το μεσημέρι».
Στο Ράδιο Κρήτη μίλησε ξάδελφος του 72χρονου, ο οποίος δήλωσε «μιλήσαμε είπε τελευταία φορά την Κυριακή και ουσιαστικά ήταν σαν να μας αποχαιρετούσε το ίδιο έκανε με όλους ευχαριστώντας τους για όλα. Τρέξαμε εμείς και τα παιδιά του αλλά δυστυχώς δεν τον προλάβαμε».
Ο ίδιος ανέφερε πως ο ξαδελφός υπογράμμισε την ταλαιπωρία που είχε περάσει ο 72χρονος, καθώς δεν μπορούσε να κάνει ούτε την εξέταση με το ειδικό μηχάνημα PET SCAN στο ΠΑΓΝΗ, με την επόμενη λύση να ήταν η μετάβαση στην Αθήνα, όμως δεν υπήρχε η οικονομική δυνατότητα.
«Ramonda» : Η φετινή συμμετοχή της Σερβίας στη Eurovision και η σύνδεση με την Κέρκυρα.
«Η φετινή συμμετοχή της Σερβίας στον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision ξεφεύγει από τα τετριμμένα, αφού αποτελεί έναν φόρο τιμής στα εκατομμύρια των Σέρβων που έχασαν την ζωή τους στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ακριβώς 100 χρόνια μετά την έναρξη του. Το Ramonda της Teya Dora, όμως όπως είναι ο τίτλος του τραγουδιού σχετίζεται και με την χώρα μας και συγκεκριμένα με την Κέρκυρα»
Το δημοσίευμα
Η συγκινητική ιστορία που αφηγείται το video clip του τραγουδιού της φετινής σερβικής συμμετοχής, απεικονίζει αλληγορικά την Κέρκυρα, αναδεικνύοντας τους στενούς δεσμούς των δύο χωρών, που από τότε σφυρηλατήθηκαν, μέσω των κοινών αγώνων, για ελευθερία και ανεξαρτησία.
Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή …
Το Μαυσωλείο-Τάφος Των Σέρβων Στην Νήσο Βίδο
Η ιστορία των Σέρβων στα χρόνια του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου είναι συνυφασμένη με το νησί της Κέρκυρας και κυρίως με τη νησίδα Βίδο. Η δολοφονία του αυστριακού διαδόχου στο Σαράγεβο στις 28 Ιουνίου 1914 από Σέρβο εθνικιστή αποτέλεσε την αφορμή για πόλεμο ανάμεσα στην Αυστρία και τη Σερβία. Με τη Σερβία συντάχθηκαν η Ρωσία, η Γαλλία και η Αγγλία ενώ με την Αυστροουγγαρία η Γερμανία. Έτσι, ξεκίνησε ο Α΄ Παγκόσμιος πόλεμος.
Το πρώτο διάστημα οι επιτυχίες των Σέρβων στη μάχη ήταν πολλές. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι Κεντρικές Δυνάμεις (Γερμανία, Αυστροουγγαρία) να θεωρούν ζωτικής σημασίας τον έλεγχο και την κατάληψη της Σερβίας σε σύντομο χρονικό διάστημα. Στα τέλη του 1915 και τις αρχές του 1916 οι Σέρβοι δεν άντεξαν στην ισχυρή αυστρουγγρική, γερμανική και βουλγαρική επίθεση και εξαναγκάστηκαν να υποχωρήσουν μέσα από το Μαυροβούνιο και την Αλβανία. Από την πείνα, τον σκληρό χειμώνα και τις επιθέσεις των αλβανικών φυλών χάθηκαν 250.000 Σέρβοι περίπου. Αφού έφτασαν οι Σέρβοι στις αλβανικές ακτές, από τις Συμμαχικές Δυνάμεις ( Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία) οι Γάλλοι πρότειναν ως λύση για την εγκατάσταση των Σέρβων προσφύγων την Κέρκυρα. Μαζί τους ήταν ο Βασιλιάς της Σερβίας, τα υπολείμματα του στρατού, αλλά και χιλιάδες γυναικόπαιδα, που ακολούθησαν το στρατό προκειμένου να μην γίνουν αιχμάλωτοι στη χώρα τους.
Οι κακουχίες των στρατιωτών και των πολιτών δεν σταμάτησαν με την έλευσή τους στην Κέρκυρα. Υπήρχαν ελλείψεις σε τροφή, ενδύματα και τα καταλύματα όπου διέμεναν ήταν πρόχειρα. Οι Σύμμαχοι δεν είχαν προετοιμαστεί κατάλληλα για την υποδοχή ενός τόσο μεγάλου αριθμού προσφύγων. Στις αρχές Ιανουαρίου του 1916 οι πιο βαριά ασθενείς Σέρβοι στρατιώτες μεταφέρθηκαν στο τότε βραχώδες και χωρίς βλάστηση νησί Βίδο για να είναι απομονωμένοι απ’ αυτούς που ζούσαν στην πόλη. Στη νησίδα γαλλική αποστολή γιατρών έστησε τέσσερις πρόχειρες σκηνές σαν νοσοκομεία. Ωστόσο, η έλλειψη προσωπικού και φαρμάκων επέφερε το θάνατο χιλιάδων στρατιωτών κυρίως νεοσυλλέκτων.
Για τους Σέρβους στρατιώτες το νησί του Βίδο ήταν το « Νησί του Θανάτου». Οι πρώτοι νεκροί ( 1200) ενταφιάστηκαν εκεί αλλά το πετρώδες έδαφος του νησιού δεν ευνοούσε τον ενταφιασμό περισσοτέρων καθώς ο αριθμός των νεκρών αυξανόταν συνεχώς. Στη συνέχεια, αποφασίστηκε οι σωροί των νεκρών στρατιωτών να στοιβάζονται σε γαλλικές βάρκες, να μεταφέρονται μερικά χιλιόμετρα βόρεια του νησιού και να ρίπτονται στο βυθό. Το θαλάσσιο αυτό νεκροταφείο έμεινε γνωστό με την ονομασία “ Γαλάζιος Τάφος” (Plava Grobnika).
Αρκετά χρόνια μετά, το πρώτο μνημείο για τους πεσόντες Σέρβους τοποθέτησε το Βασιλικό Ναυτικό του Βασιλείου των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων. Πρόκειται για τον πέτρινο σταυρό που βρίσκεται πάνω από το σημερινό Μαυσωλείο στη Βίδο. Τα αποκαλυπτήρια έγιναν το 1922 από το βασιλιά Αλεξάνταρ Καρατζόρτζεβιτς. Το μαυσωλείο-οστεοφυλάκιο στο νησί του Βίδο λειτούργησε το 1939 και σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Νίκολα Κνιάζεβ. Στις μαρμάρινες πλευρές του βρίσκονται 1232 οστεοθήκες με τα οστά των πολεμιστών, οι οποίοι είχαν ενταφιαστεί σε 27 κοιμητήρια της Κέρκυρας και των οποίων τα ονόματα είναι γνωστά. Τα οστά 1532 αγνώστων πολεμιστών έχουν ενταφιαστεί σε δύο παράπλευρους εξωτερικούς τάφους. Η έκταση του μαυσωλείου φτάνει περίπου το ένα τετραγωνικό χιλιόμετρο. Σε τακτά χρονικά διαστήματα οι Σέρβοι τελούν μνημόσυνα για να τιμήσουν τους πεσόντες αγωνιστές.
Το Σερβικό Δράμα Μέσα Από Το Video Clip Του Ramonda
Η λίλα ραμόντα που αναφέρεται στο τραγούδι είναι ένα λουλούδι που μεγαλώνει στην Σερβία, την Αλβανία και την Ήπειρο και ονομάζεται ramonda serbica. Είναι ένα πανέμορφο λουλούδι που ακόμα και αν αφυδατωθεί τελείως, αρκούν λίγες σταγόνες νερού για να επανέλθει στην προηγούμενη κατάστασή του. Το λουλούδι αυτό έγινε σύμβολο του δράματος του σερβικού λαού κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και των εκατομμυρίων νεκρών που βίωσε. Συμβολίζει την ελπίδα, αλλά και την τελική έκβαση μετά την τραγωδία, που ήταν θετική, με την Σερβία ελεύθερη και ανεξάρτητη και πάλι, στο πλευρό των νικητών.
Στο video clip του Ramonda βλέπουμε και τον “ Γαλάζιο Τάφο” (Plava Grobnika), αλλά και έναν βράχο μέσα στην θάλασσα που συμβολίζει τη νήσο Βίδο, τον τόπο όπου πέθαναν και ενταφιάσθηκαν χιλιάδες Σέρβοι.
Γιατί Οι Σέρβοι Αποκαλούν Την Κέρκυρα Το “Νησί Της Σωτηρίας”;
Η Κέρκυρα για 2 ολόκληρα χρόνια αποτέλεσε την έδρα της Σερβικής κυβέρνησης (1916-1918). Το κτίριο του Δημοτικού Θεάτρου φιλοξένησε τη Βουλή, ενώ το ξενοδοχείο “Bella Venezia” την Κυβέρνηση. Την 1η Νοεμβρίου του 1917, εμφανίστηκε στην σερβική Βουλή ο τότε Πρωθυπουργός της Ελλάδας Ελευθέριος Βενιζέλος, ο οποίος καταχειροκροτήθηκε, ενώ δήλωσε ότι θα βοηθήσει με όλα τα μέσα που διαθέτει. Στην Κέρκυρα γράφτηκε μια μια σημαντική σελίδα της πολιτικής ιστορίας της Σερβίας. Το δράμα του σερβικού λαού ευαισθητοποίησε τη Γιουγκοσλαβική Επιτροπή του Λονδίνου και ο πρόεδρος της Άντε Τρούμπιτς συναντήθηκε στο Παρίσι με τον πρίγκιπα Αλέξανδρο.
Λίγες μέρες αργότερα, στις 20 Ιουλίου του 1917, η εξόριστη Κυβέρνηση της Σερβίας και η Γιουγκοσλαβική Επιτροπή συνυπογράφουν και δημοσιεύουν τη “Διακήρυξη της Κέρκυρας”, σύμφωνα με την οποία Σέρβοι, Σλοβένοι και Κροάτες εκφράζουν τη θέληση να ενωθούν σ’ ένα ενιαίο εθνικό Κράτος. Πέραν των τακτικών συνεδριάσεων της Βουλής, μέλημα ήταν και η ίδρυση του εθνικού κρατικού τυπογραφείου στο λιμάνι της Κέρκυρας. Με τη βοήθεια ενός Κερκυραίου τυπογράφου στήθηκε ο απαιτούμενος εξοπλισμός κι αμέσως εκδόθηκαν τα σερβικά χαρτονομίσματα εκείνης της εποχής. Στη συνέχεια, κυκλοφόρησε τρεις φορές την εβδομάδα, η εφημερίδα “Srpske Novine” (Σερβικά Νέα), σε 10.000 αντίτυπα.
Μεγάλος αριθμός αυτών των εκδόσεων διασώζονται ακόμη στο Βελιγράδι και το Μουσείο Σερβικών Ενθυμημάτων στην Κέρκυρα. Το Σερβικό Σπίτι Στο Μουσείο Σερβικών Ενθυμημάτων ή “Σέρβικο Σπίτι”, όπως οι ίδιοι το αποκαλούν, ξεδιπλώνεται λεπτομερώς μέσα από φωτογραφίες, έγγραφα κι άλλα εκθέματα η ιστορία του σερβικού έθνους, από τον Σεπτέμβριο του 1915 έως και τη λήξη του πολέμου το 1918.
Γ.Γακης:Η βρώμικη ιστορία ( γιά νά μήν ξεχνάμε)
Του Βασίλη Βιλιάρδου
«Καρικατούρα: Έναντι χρημάτων, χιλιάδες ανθρώπινες ζωές – θύματα ενός οικονομικού πολέμου, ο οποίος όπως οι περισσότεροι πόλεμοι χάθηκε από μέσα, από τους ενδοτικούς «ηγέτες» του Έθνους – υπενθύμιση».
Γιατί αλήθεια ισχυριζόταν ο κ. Βενιζέλος το 2011 πως το χρέος θα μειωνόταν στο 120% το 2020, όταν τελικά ξεπέρασε το 200%; Επειδή δρομολόγησε το PSI, παριστάνοντας το σωτήρα της πατρίδας μας – μετατρέποντας τα ομόλογα σε αγγλικού δικαίου, απεμπολώντας τη δυνατότητα μετατροπής του χρέους μας σε δραχμές, χρεοκοπώντας τράπεζες και ασφαλιστικά ταμεία, καθώς επίσης υποθηκεύοντας τη δημόσια περιουσία μας.
Έναντι ποιου ανταλλάγματος; Μίας ονομαστικής μείωσης του δημοσίου χρέους κατά 51.3 δις €, τα περισσότερα από τα οποία ήταν δικά μας χρήματα (τραπεζών, μικρών ομολογιούχων και ασφαλιστικών οργανισμών) – ενώ αργότερα χάσαμε περίπου 51 δις € από τις ανακεφαλαιοποιήσεις, συν 19,5 δις € αναβαλλόμενους φόρους, συν τα 20 δις € του σχεδίου Ηρακλής κοκ. από τις τράπεζες μας, αφελληνίζοντας τες ταυτόχρονα. Έναν αφελληνισμό, για τον οποίο σήμερα η κυβέρνηση θριαμβολογεί – όπως για την ιδιωτικοποίηση της Εθνικής, της Πειραιώς κοκ.
Γιατί δεν τιμωρείται ούτε αυτός, ούτε όλοι εκείνοι που καταδίκασαν τη χώρα στο διηνεκές; Που τη μετέτρεψαν σε γερμανικό προτεκτοράτο, που καταρράκωσαν την εθνική μας αξιοπρέπεια και που έχουν έκτοτε υποχρεώσει όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις να εξευτελίζονται, υποκλινόμενες δουλικά απέναντι στη γερμανική κυβέρνηση;
Επειδή οι Έλληνες δεν έχουν δυστυχώς ακόμη καταλάβει το έγκλημα που διενεργήθηκε εις βάρος τους, έχοντας επικεντρώσει την προσοχή τους στην εποχή προ των μνημονίων – νοιώθοντας πως για την υπερχρέωση της χώρας είναι οι ίδιοι υπεύθυνοι.
Ακόμη όμως και αν δεχθούμε πως ίσχυε, θα επρόκειτο για τη μισή αλήθεια, αφού η νομισματική πολιτική της ΕΚΤ ήταν ανέκαθεν προσαρμοσμένη στη γερμανική οικονομία – οπότε δεν εμπόδιζε ως όφειλε το φθηνό δανεισμό τους για καταναλωτικούς σκοπούς, καθώς επίσης για μη παραγωγικές επενδύσεις, μεταξύ των οποίων σε ακίνητα.
Εκτός αυτού η Γερμανία, επιδιώκοντας να εκμεταλλευθεί όλες τις δυνατότητες που της προσέφερε η Ευρωζώνη, υιοθέτησε από την αρχή τη βρώμικη πολιτική της φτωχοποίησης του γείτονα, που φαίνεται πως επαναλαμβάνει ξανά σήμερα – μεταξύ των οποίων το μισθολογικό dumping, με αποτέλεσμα να κλέβει τους πάντες χωρίς καν να το καταλαβαίνουν.
Το θέμα όμως που πρέπει να απασχολεί τους Έλληνες είναι το τι συνέβη μετά το 2010, όπου ξεκίνησε η εποχή των μνημονίων. Εάν δεν καταλάβουν λοιπόν πως έκτοτε το δημόσιο χρέος εκτοξεύθηκε στα ύψη, ότι το ιδιωτικό μη εξυπηρετούμενο απογειώθηκε από σχεδόν αμελητέο προηγουμένως, πως καταστράφηκε εντελώς ο παραγωγικός μας μηχανισμός, ότι η ανεργία κλιμακώθηκε σε ύψη πρωτόγνωρα για τη χώρα, πως χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις χρεοκόπησαν κοκ., αποκλειστικά και μόνο λόγω των μνημονίων, δεν πρόκειται να συνειδητοποιήσουν πως είναι τα άδικα θύματα μίας βρώμικης ιστορίας – οπότε θα συνεχίσουν να μην αντιδρούν, να σιωπούν δηλαδή όπως τα πρόβατα, επιτρέποντας στις εγχώριες και ξένες πολιτικές και άλλες «συμμορίες» να τους λεηλατούν, να τους εξευτελίζουν, καθώς επίσης να τους απομυζούν αχόρταγα.
Αντίθετα, εάν τελικά το καταλάβουν θα πλημμυρίσουν τους δρόμους, απαιτώντας να τιμωρηθούν παραδειγματικά όλοι αυτοί που διαχειρίστηκαν το πρόβλημα της υπερχρέωσης του 2009, με αυτόν τον άθλιο τρόπο – ψηφίζοντας μνημόνια που δεν είχαν καν διαβάσει, κυρίως όμως υπογράφοντας τη θανατική καταδίκη της πατρίδας τους, το PSI, μέσω του οποίου έχει μετατραπεί η Ελλάδα σε άβουλη αποικία, τουλάχιστον για τα επόμενα 99 χρόνια.
Ελπίζουμε μόνο να μη χρειαστεί να ξεπουληθούν τα πάντα προτού καταλάβουν οι Πολίτες πως έχουν καταδικαστεί σε μία χρεοκοπία δίχως τέλος, σε μία κυλιόμενη πτώχευση – να μην εξαθλιωθούμε δηλαδή ακόμη περισσότερο, να μην υποφέρουν οι επόμενες γενιές Ελλήνων, καθώς επίσης να πάρουμε το ρίσκο της απελευθέρωσης μας όσο το δυνατόν γρηγορότερα.
ΠΕΥΚΩΝΑΣ 